26 november: Oefenen met Jill
Vanochtend toen ik het bos bij huis in liep was het nog schemerig, op de terugweg al de eerste regenbui te pakken. Vast niet de enige die ik vandaag op mijn kop krijg. Bij de kooi aangekomen, kletsen Jelle en ik bij met een lekker kopje thee en koffie. Verleidelijk om lekker in deze warme ruimte te blijven zitten vandaag. Maar de regen word er toch niet minder op dus we gaan. De schapen kijken alsof ik niet goed snik ben, lekker in de kooi met vers hooi de hele dag is niets mis mee vinden ze. Jill en ik denken daar anders over. Met onze enkels in de modder vertrekken we. Heerlijk zonder haast, geen rammen meer die voor onrust zorgen. Dit is het rustigste seizoen wat dat betreft. We gaan rustig de Havelterberg af en slaan af richting de hunebedden. Een mountainbiker is onder de indruk wat een controle je kunt hebben over zoveel schapen.
Met mijn trouwe viervoeter Jill
Bij de hunebedden komen toch nog best veel mensen langs. Jill slooft zich uit en de mensen zijn onder de indruk. Soms moet ik van binnen lachen, Jill kan een echte uitsloofster zijn, maar ze doet haar werk en dat is mij prima. Als ik met de mensen praat vindt ze het moeilijk om niet te blijven werken, maar dat is onzin ze moet gewoon bij me blijven. De zon komt zelfs door en wij trekken verder. Achter ons wordt de lucht donker, en voor ons verschijnen 2 regenbogen. Prachtig, maar ik trek wel gauw mijn regen pak aan, want dit wordt een dikke bui. De schapen hebben geen haast, maar ik wil toch echt dichter bij de bossen in de buurt dus drijven we ze verder.
De zon komt toch weer door, ik pak mijn krukje en geniet van thee en boterhammen. Jill doet haar best nog viezer te worden door in de plassen met modder en water te gaan spelen.
We verschillen duidelijk van mening over wat lekker is. In de bossen is het lekker, net uit de wind en beschut tegen de regen. De schapen vinden het lekkere afwisseling van het eten wat op de hei staat naar het gras onder de bomen. Ik besluit wat dingen met Jill te gaan oefenen, de schapen hebben er weinig last van en voor Jill is het goed.
Ze vindt het moeilijk om over het 12 uur punt linksom door te blijven lopen en ze haalt als ze aan dezelfde kant als mij staat soms links en rechts door elkaar. Daar ga ik mee aan de slag, niet lang, we doen wat oefeningen en dan mag ze daar een poosje over nadenken en als ze weer tot rust is gekomen proberen we het nogmaals.
Zo komen wij de middag leuk en nuttig door. De schapen vinden het prima die grazen lekker. Dit is het seizoen om dit te oefenen, het is niet warm, dus je hond raakt er niet oververhit van en je hebt relatief weinig schapen mee, zo'n 380 ipv bijna 700 deze zomer. Als ik dit zomers zal oefenen heb ik kans dat ze op de terugweg doodmoe is en geen concentratie meer heeft. Ik werk met 1 hond dus we hebben elkaar echt nodig. Het blijft redelijk droog vanmiddag, meer droge periodes dan buien, dus we hebben geluk. We trekken het bos door en komen aan de andere kant weer op de hei uit. De schapen houden van die afwisseling, en eten lekker. Af en toe komen er mensen langs, sommige stellen vragen, anderen kijken alleen en luisteren, naar de stilte alleen onderbroken door het geknabbel van de schapen. Op de terugweg regent het weer. De schapen willen wel graag naar huis. Bij het modderpad gaat alles rustig achter elkaar aan. Ze lopen blij de kooi in. Ik ontdoe mij van mijn modderige regenbroek, mijn laarzen en natte jas. Lekker naar huis, waar een zelfgemaakt broodje hamburger en rode wijn op mij wachten.
Margreth Roelfs uit Twaide Mond.