De herders met hun honden

Mijn naam is Hendrie Bijker. Ik ben geboren en getogen vlak bij de oude Holtinger Schaapskooi en inmiddels alweer 31 jaar verbonden aan de kooi. Eerst ruim een jaar als hulpherder, toen als volledig herder. Later weer als hulpherder, toen de financiën bij de kooi krap werden. Ook aan deze situatie kwam in de zomer van 2018 een eind. Sindsdien heb ik een dienstverband van een 0,5 FTE bij de kudde en is de samenwerking met Jelle geïntensiveerd. U zult me meestal om de andere zondag zien. In de lammertijd zijn de schapen meestal bij of in de kooi te vinden. Dan ga ik niet de heide op. Ik heb het dan ook druk met m'n eigen schapenhouderij en dus onze eigen lammertijd.

Van de vorige foto van mijn honden is Timmie mettertijd dement geworden en uiteindelijk 13,5 geworden. Vicky is bijna 12 jaar geworden. 

Ik werk op het moment met twee honden. De oudste is Rex,de puber van toen. Hij is al 10, best nog fit, maar hoort niet alles meer en na een dag bij de schaapskudde telt de leeftijd aardig mee. Laika, het teefje is nu 6.

Wij vinden het leuk om u in het veld te ontmoeten, we zijn altijd in voor een praatje.

Op 22 september 2018 is Rex helaas overleden. Na een kortstondige ziekte heeft hij het leven gelaten. Een verlies van een trouwe viervoeter en harde werker. Hij heeft een goed leven gehad op onze boerderij en bij onze kudde.

Hermen Schraa

Struinen over de Drentse heide met zo’n 600 schapen en mijn Border Collies. Een groter gevoel van vrijheid kan ik me niet voorstellen.

In het dagelijks leven ben ik consultant / interim-manager in de energiesector.Sinds 2000 woon ik met mijn vrouw in Drenthe en nog voor we de sleutel van het huis kregen, hadden we al een Border Collie. Al snel volgde de schapen, en zo is het begonnen.

Die eerste cursus schapen drijven was vooral voor mij een hele kluif. Ik moest vooral veel leren, onze hond begreep het wel. In 2003 kwam Ghillian, de tweede hond, die heb ik helemaal zelf getraind. Met fluitsignalen, wat ook nog een hele uitdaging was. In de praktijk is het gebruik van het herdersfluitje onontbeerlijk. De honden middels een fluitsignaal exact naar de gewenste plek sturen, zelfs op grote afstand, blijft bijzonder.Mijn hobby werd pas echt serieus in 2007. Ik werd vrijwilliger bij de Holtinger Schaapskudde. Sindsdien ga ik twee vrijdagen dagen in de maand op pad met de kudde. Heerlijk vind ik het. Je komt mij tegenwoordig tegen met Ernie en Ula. De andere honden zijn inmiddels te oud om nog een hele dag mee te kunnen gaan.  Ernie is bijzonder gedreven, staat altijd paraat en pakt elke kans om te mogen werken. Ula daarentegen neemt ook graag de tijd om de knuffels van omstanders in ontvangst te nemen. Maar, zodra het fluitsignaal klinkt, staat ze er weer.

Aan het einde van de dag, de schapen met een goed gevulde maag veilig terug bij de kooi, verheug ik mij alweer op de volgende keer.

Ik ben geboren op 19 december 1985 en ik woon samen met mijn gezin in Tweede Exloërmond.

In het dagelijks leven ben ik dierenartsassistente in een dierenartsenpraktijk in Stadskanaal.

Mijn grote passie is schapendrijven. Ik ben hiermee in aanraking gekomen door een kleine schaapskudde in Veendam, waar ik een groot deel van mijn vrije tijd doorbracht toen ik een jaar of 12 was.

Helaas is deze kudde gestopt. Mijn grote droom was om zelf te kunnen schapendrijven met een eigen Border Collie. Via een stage bij een schapenhouderij ben ik opnieuw in aanraking gekomen met schapendrijven. Sinds 2008 ben ik met veel plezier vrijwilliger van de Holtingerschaapskudde. Het is elke keer weer genieten om met deze kudde door dit prachtige stukje Nederland te lopen.

Op dit moment werk ik met één Border Collie Jill, ze is de opvolger van mijn twee eerste honden Odie en Joy.Jill is geboren in 2012 en heeft oneindig veel energie. Ze werkt graag voor me, ze heeft er veel plezier in, maar is ook in voor een spelletje met de bal als ik sta te praten.

Elke dag op de hei is weer anders ik vind het fijn als de mensen genieten van onze prachtige kudde en vind het erg leuk om erover te vertellen.

Samen met mijn border collie Finly ga ik sinds juli 2014 met de schaapskudde de hei op. Sinds eind 2017 gaat ook mijn andere border collie Tess mee. Finly is een reu en komt uit 2011 en Tess een teef en komt uit 2015. 

Met beide honden heb ik het vak geleerd bij een trainer. Sinds de honden één jaar oud zijn kan ik het geleerde ook daadwerkelijk bij de kudde in de praktijk brengen. Een pure passie! Het is voor mij ultiem genieten om de honden aan het werk te zien waarvoor zij gefokt zijn. Ik ga 2 keer per maand met de kudde de hei op. 

Mijn passie voor de natuur is ook in mijn dagelijkse leven terug te zien. Ik ben adviseur ecologie als beroep en in de zomermaanden voer ik veel vleermuisonderzoeken uit. Op de hei voel ik mij dus helemaal thuis en hoop nog vaak met de schapen te mogen lopen en er vooral van te genieten. 

Mijn naam is Timo Snijder en woon samen met echtgenote  Aly in de Noordoostpolder.

Sinds 2009 ben ik als vrijwilliger maandelijks met de kudde op stap. Veelal op zondag met daarbij de onontbeerlijke steun van onze twee Bordercollies Tosca en Jessie. Het is iedere keer weer genieten om de honden aan het werk te zien. Ook de stilte om je heen doet je goed, daarbij kijkend naar de verschillende kleuren van de Drentse heidevachten.

Op zo’n dag maak je ook bewust de verschillende jaargetijden mee. Harde wind, mist zon en regen.  Zomers is het vooral de romantiek die de boventoon voert, ‘s winters de reumatiek. Kortom op de heide is veel te zien en te beleven. Veel wandelaars of fietsers komen de kudde bezoeken en maken vaak een praatje. Daar maak ik graag gebruik van. Mensen vinden het interessant om wat over de kudde of het schitterende natuurgebied te horen. Ook aan de aanwezige hunebedden ontkom je dan natuurlijk niet. Tegen de klok van vier wordt het tijd om richting  de schaapskooi te gaan. De schapen hebben dan ruim zes uren in het gebied kunnen grazen.

Sinds 2015 loop ik, Renée van de Haar, samen met mijn hond Cay 1 á 2 maal per maand als hulpherder met de schaapskudde over het Holtingerveld. 

5 jaar trainen met Cay bij de oude schaapskooi in Uffelte waren we toe aan een nieuwe uitdaging. Cay is ruim 7 jaar en een kleine maar gedreven Border Collie. Ze vindt het, net als ik, fijn om met de schapen te werken. We genieten dan ook volop als we samen een dag de hei op kunnen. Meestal loop ik met Valerie, ook hulpherder, en haar hond Boy. Onze beide honden kunnen goed samenwerken en vullen elkaar prima aan. Daarnaast is het leuk om passanten, zoals schoolklassen en toeristen, te informeren over het wel en wee van de kudde.

Ik ben José van der Haven. Geboren en getogen in Rotterdam, maar al sinds 1997 samen met man en zoon woonachtig in het buitengebied van Ruinen. Onze zoon is inmiddels volwassen en heeft zijn eigen plekje. Ik heb een praktijk aan huis voor lichaamsgericht werk en natuurgeneeskunde.

We hebben jaren geiten en schapen gehad, maar nu niet meer. Vogels spotten vind ik geweldig! Heel bijzonder om telkens weer een nieuwe soort te kunnen onderscheiden. Als ik verder nog vertel dat ik als werkbegeleider op een zorgboerderij heb gewerkt, zul je begrijpen dat ik wel iets heb met het boeren- en buitenleven.

Sinds we in Drenthe wonen hebben we ook Border Collies. Met onze eerste hond Max heb ik wel wat lessen schapendrijven gevolgd, maar we werden er allebei een beetje zenuwachtig van. Toen hij er niet meer was, kwam al snel onze reu Sting, en een paar jaar later teefje Moya. Hermen heeft me met Sting leren schapendrijven. Een hele klus, want Sting is wel wat onrustig. Maar we hebben veel plezier samen. Nu is ook Moya ‘op les’, dus zal het niet lang duren of ik met mijn eigen twee honden op stap kan met de kudde.

Ik ga zo’n twee tot drie keer in de maand op mijn vrije dag het Holtingerveld op, samen met Hermen of alleen. Ik voel me één met de natuur als ik met de honden en de schapen onderweg ben. Genieten met een grote G.